Escritura creativa

Desde o club de escritura creativa sempre estamos a tentar innovar nas actividades que facemos, para poder fomentar a nosa imaxinación. Desde un cadáver exquisito, ata micropoemas con frases que nos gustan.

A actividades que realizamos esta semana é unha que ao principio resultou estraña, pero unha vez terminada os resultados foron diversión e un desborde de creatividade.

No recreo de xoves, os mozos e mozas que conforman o club atopáronse cun sobre na mesa onde adoitamos traballar, cada un deles tiña un caso diferente, raptos, asasinatos, espías... 

Casos no seu maior parte sen resolver, e os nosos aspirantes a escritores tiñan no seu poder frases dun vello diario, a descrición dun cadáver ou un cadro da Irmandade Prerrafaelista. Con estes datos eles podían escribir o que quixesen, resolver o caso ou darlle vida a eses personaxes, e inclusive crear novas figuras para estas historias.

Grazas aos nosos  soñadores, casos que levaban anos sen ser resoltos, tiveron un final. Por se a alguén quedaba a dúbida de quen foi a pantasma de  Texarkana, pois Perry o  ornitorrinco con  Katy Perry, dous curmáns en grao sumo curiosos. Tamén a  dalia negra logrou por fin ter un asasino con nome, Marcus Green, un carniceiro que gozaba de descortizar ás súas presas para vender a súa carne a 1,5€/Kg. Atreveríaste a visitar a súa tenda, e realizar unha compra?

Moitos dos textos nárranse desde diferentes puntos de vista, que non son sempre o da vítima: xogando así coa voz narradora, e deixando un gran campo aberto para a imaxinación; entrando na psicoloxía de cada persoa, para así poder ver como non todo é branco ou negro, como as persoas poden cometer tolemias por amor, ou que a familia che pode traizoar, e como é que realmente moitos xogamos nunha corda frouxa, e ao caernos, convertémonos no que nalgún momento xuramos destruír.

Grazas Irene por este texto.

Grazas a Clara e Rosalía por esta iniciativa.

E ao resto do club por seguilas e facelo posible.

Grazas a este club por darlle protagonismo á PALABRA.